Hans werkt als psychotherapeut in de GGZ te Eindhoven. Met zijn luisterend oor en gefocuste aandacht en begrip heeft hij menig cliënt goed kunnen helpen om meer afstand te creëren tot hun vaak traumatische verleden.
Hij weet niet wat het is, maar het lijkt wel of hij de afgelopen jaren steeds gevoeliger is geworden voor de drama’s van zijn cliënten. Hij kan het haast niet meer opbrengen om vol aandacht te luisteren. Het lijkt wel of hij murw is geworden en alle verhalen op hem in dreunen. De laatste tijd slaapt hij steeds onrustiger en slechter. Soms ligt hij er zelfs wakker van. Hij vraagt zich wel eens of hij iets heel anders moet gaan doen als beroep. Hij heeft echter zoveel geïnvesteerd in zijn opleiding en heeft er zo hard voor gewerkt, dat dit eigenlijk geen optie voor hem is. Hij hoopt dat supervisie hem kan helpen.
Afstand creëren
Manon – zijn supervisor- vraagt hem of hij in is voor het zusje van EMDR? Even denkt hij dat ze een oneerbaar voorstel doet. Maar nee, het is gewoon een nieuwe methodiek waarmee ze werkt. Hans die bekend is met EMDR zegt meteen “Ik heb geen last van trauma’s” . Manon vertelt hem dat IEMT een methodiek is waarmee je ook goed stress kunt reduceren en meer afstand kunt creëren tussen jezelf en de ander. Hans is nieuwsgierig en wil het graag ondergaan.
“Als je je ogen dicht doet en je denkt aan de verhalen van je cliënten, waar ervaar je die dan?” vraagt ze. Hans voelt de verhalen als een klemmende benauwende band om en in zijn borst. Hij voelt ook een sterk gevoel van machteloosheid. Met nog wat vragen speurt Manon terug naar de eerste keer dat hij dit gevoel gevoeld heeft. Ze komen uit bij een ervaring waar Hans een jaar of zes was en zijn vriendje ontroostbaar was, omdat zijn zusje onder een vrachtwagen was gekomen en was overleden.
Op deze herinnering passen ze de oogbeweging van IEMT toe. Hans voelt hoe de band om zijn borst oplost. Als hij hetzelfde gevoel weer op probeert te roepen lukt het hem niet. Als hij vervolgens moet denken aan de verhalen van zijn cliënten, krijgt hij geen vervelend gevoel meer.
Geïntrigeerd
Hans in natuurlijk een vakgenoot van Manon. Hij is heel verrast door wat hij net heeft meegemaakt. Tal van vragen buitelen door zijn hoofd en hij vuurt ze allemaal af. “Ik had al tijden last van dat gevoel. Hoe komt het dat dit gevoel zo snel verandert? Hoe wist je dat je met de verhalen moest werken? Blijft dit gevoel weg? Wat is het effect op de langere termijn? “
Manon schiet in de lach: “Ja, het is niet te geloven he? Toen je vertelde over de verhalen van je cliënten, merkte ik aan alles dat het hierom ging. Ik hoorde dat in je stem, zag het aan je mimiek en ademhaling en ik kon de lading zelfs voelen. Je had bij die verhalen last van een gevoel. In de loop van de tijd is dat gevoel steeds erger geworden door de herhaling. Die gevoelens zijn als het ware gestapeld op elkaar en daardoor steeds sterker geworden. Door terug te gaan naar de eerste keer met dit gevoel en daarop met de oogbewegingen te werken, hebben we alle gestapelde ervaringen in een keer verwerkt. Nu is het aan jou om te gaan ervaren wat het effect is in de praktijk.
De band op de borst blijft weg
Hans is zich de dagen erna erg bewust van wat hij voelt in zijn lichaam bij de verhalen van zijn cliënten. Wonderlijk! Het gevoel van de band op zijn borst blijft uit. Hij voelt zich niet langer machteloos. Hij beseft ineens dat hij zich voorheen als een 6 jarige voelde bij bepaalde verhalen en dat hij zich nu -bij dezelfde soort verhalen- gewoon volwassen voelt. De verhalen dreunen niet meer op hem in. Hij ervaart voldoende afstand om de ander te kunnen helpen in zijn proces.
Een methodiek om los te laten en in je kracht te komen
Zo’n ervaring met IEMT is soms niet te geloven. Uitgangspunt is dat veel gevoelens waar je in het heden last van hebt, worden veroorzaakt worden door ervaringen uit het verleden. Deze ervaringen zijn op een of andere manier nog actief in ons brein. Vaak zijn we ons hier niet van bewust. Het is zo dat iets wat we in het heden zien, horen, voelen, ruiken of proeven, het oude gevoel oproept. En niet alleen het oude gevoel, ook de capaciteiten van die leeftijd. Door de oogbewegingen op de bronervaring toe te passen, help je het brein met loslaten van alle soortgelijke ervaringen. Je kunt dus weer een frisse start maken, en wel met de capaciteiten van een volwassene!
Wat mogelijk ook nog interessant is voor Hans is het posttraumatische stress protocol van IEMT waarbij je trauma’s kunt behandelen, zonder dat de cliënt iets over zijn ervaringen hoeft te vertellen. Hoe klinkt dat?